Nieuws NETWERK VERPLEEGKUNDE
Terug

Warme zorg

‘De dag van de verpleegkundigen is absoluut nodig’

Warme zorg is essentieel in wat we doen. We sleuren elke dag met een pak materiaal maar voor een warme zorg moet je niets extra bij je hebben. Die komt vanuit je hart.’ Aan het woord is Peter van Roosendael (46). Hij is coördinator van de mobiele equipe en van het technische support team van het Wit-Gele Kruis in Antwerpen. ‘Ik heb een droomjob’, vertelt hij verder. ‘Een team coördineren, vormingen volgen en organiseren, elke dag mee op ronde zodat ik mag blijven thuiskomen bij patiënten: ik mag alles doen wat ik graag doe. Mijn job is heel gevarieerd, geen twee dagen zijn hetzelfde. De laatste 20 jaar, sinds mijn opleiding, is er zoveel veranderd. We hebben nu patiënten thuis met infusen, met nierdialyse en meer. Je kan niet anders dan voortdurend bijleren, expertise opbouwen. Continue vorming is essentieel en boeit me ook heel erg. Dat stukje van mijn job ligt me heel nauw aan het hart. En het coördineren van de mobiele equipe is erg leuk om te doen: voor de verpleegkundigen uit die equipe is elke dag anders. Ze krijgen briefings mee van hun collega’s als ze iemands patiënten – meestal onverwacht – overnemen maar moeten vaak erg creatief zijn: boeiend maar ook vermoeiend voor hen! Knappe verpleegkundigen zijn het. 

De kern van verpleegkunde ligt voor mij in het mogen zorgen voor mensen, in het verwerven van kennis om een goede zorg te kunnen geven, in het opbouwen van expertise en levenservaring om van je zorg warme zorg te kunnen maken. 
Je leeftijd is je leertijd. Op een dag zorgde ik voor een patiënt waarvan ik in het dossier las dat hij een psychiatrische problematiek had, dat hij zich ‘anders’ gedroeg. Ik groef verder en vernam dat hij aan een posttraumatisch stresssyndroom leed, dat hij een beklijvend verhaal had. Ik was blij dat ik verder gekeken had dan dat ene etiket om hem op een juiste en goede manier zorg te geven. 

De dag van de verpleegkundigen, het jaar van de verpleegkundigen vind ik absoluut nodig. We zijn veel te weinig fier op wat we doen, we mogen dat gerust rondbazuinen. In de media hoor je over veel en hard werken en over te weinig loon, over teveel patiënten om voor te zorgen. Maar onze job is zoveel meer en zoveel mooier dan dat.’ 

Naast zijn werkopdracht bij het WGK Antwerpen is Peter van Roosendaal ook bestuurslid van het regionale netwerk Antwerpen van het NVKVV. Hij vertelt: ‘In het netwerk krijg ik de kans om mee te denken met collega’s en om ook voor mijn collega’s zorg op te nemen. Ik leer er de verschillende invalshoeken van de verpleegkunde kennen door het contact met de andere verpleegkundigen die ik er ontmoet; verpleegkundigen met pakken ervaring uit andere settings. Dat trekt mijn blikveld open.’