Zorg en zelfzorg

‘We hebben een pracht van een job. Ik doe hem met hart en ziel en vol overtuiging. En dat vertel ik ook aan mijn collega’s: verzorg je patiënten zoals je zelf verzorgd wilt worden, maar vergeet ook niet voor jezelf te zorgen. Bewaak je grenzen, zodat je vol energie in je beroep kan blijven staan.’ Die goede raad komt van Greta Jacobs (59). Ze is sinds 10 jaar zelfstandig thuisverpleegkundige in de regio Maaseik - Dilsen. Voordien was ze hoofdverpleegkundige in het ZOL in Genk. Voordat ze die verantwoordelijkheid opnam, volgde ze de Kaderopleiding van het NVKVV waarna ze zich bleef engageren in het regionale netwerk Limburg van het NVKVV. Dat doet ze nog steeds. Ze vertelt verder: ‘We zijn een hechte groep in het regionale netwerk Limburg, nu met minder ‘volk’ dan 30 jaar geleden, maar nog steeds met warme collega’s. We organiseren activiteiten en informatieavonden voor ieder die zijn blikveld wilt verruimen en als deeltje van het NVKVV geven we onze beroepsgroep een stem. In groep kunnen we immers meer dan ieder op zijn eigen eiland. 

Daarvoor is het goed dat er nog steeds een dag van de verpleegkundigen is, en dit jaar ook het internationale jaar van de verpleegkundigen. De coronacrisis heeft de verpleegkundigen in de spotlights gezet. We krijgen nu veel waardering voor wat we doen. We hopen dat zich dat in de toekomst ook in structurele beslissingen zal vertalen. In meer collega’s op de werkvloer bijvoorbeeld. En in de thuiszorg zou het goed zijn om de verpleegkundige een coördinerende rol te geven om het overzicht te houden op de communicatie en coördinatie tussen alle disciplines rond de patiënt. We zien patiënten elke dag, we vangen veel signalen op. We hebben in ons team een goed contact met huisartsen, apothekers, kinesitherapeuten, familiehulp en mantelzorgers. Dat draait vlot. Dat hoort ook zo. 

Het contact met mensen, het zorgen voor mensen, het sociale boeit me in mijn job. Iets kunnen betekenen voor anderen, en dat op een professionele manier, drijft me elke dag. Ook de collegialiteit onder verpleegkundigen, de steun en aandacht die we elkaar geven, is ook iets wat zo waardevol is. Je staat er niet alleen voor.’