Vraag tot vertegenwoordiging van militaire verpleegkundigen
Toetreding tot AUVB – UGIB – AKVB
Militaire verpleegkundigen vormen een specifieke groep binnen het verpleegkundige landschap. Vaak wordt gedacht dat ze als militairen enkel door de regelgeving van Defensie gestuurd worden. Niets is minder waar.
Militaire verpleegkundigen zijn actief verschillende disciplines, zoals arbeidsgeneeskunde, intensieve zorg, acute zorg, geestelijke gezondheidszorg, urgentiezorg en wondzorg. Daarnaast werken ze ook als lesgever om collega’s, standaard niet-professionele zorgverleners, een passende opleiding te geven over acute zorg in specifieke (militaire nood) situaties. Naast militaire verpleegkundigen stelt Defensie ook civiele verpleegkundigen tewerk. Deze groep oefent vooral niet-operationele functies uit en staat onder meer in voor de ‘Medical readiness of the force’. Ze zijn ook een belangrijke factor in het verzekeren van de continuïteit van bepaalde diensten, zoals brandwondencentra, op het moment dat militaire verpleegkundigen voor buitenlandse opdrachten worden ingezet.
Overlap militaire activiteiten en civiele zorg
Nationaal verandert er voor de militaire verpleegkundige heel wat. Tot voor kort werkte het grootste deel van de militaire verpleegkundigen in het Militair Hospitaal Koningin Astrid. Actueel worden meer en meer militaire verpleegkundigen in de operationele eenheden geplaatst, de medische bataljons. De verpleegkundigen die daar tewerkgesteld zijn moeten hun competenties in spoedgevallenzorg onderhouden in civiele ziekenhuizen. Hierdoor werken ze ongeveer 500 uren per jaar in de civiele sector.
Meer en meer is er een overlap van militaire zorgactiviteiten met civiele zorg. De inzet van militaire zorgverleners binnen het civiele zorgmilieu was tijdens 2 jaar covid, bijvoorbeeld, een evidentie. Ook de standaard militaire georganiseerde gezondheidszorg is in heel veel gevallen ten dienste van de natie, zoals het brandwondencentrum, de MUG en het Centrum voor Complexe Wondzorg van het Militair Hospitaal Koningin Astrid. Militaire verpleegkundigen krijgen standaard hun basisopleiding binnen het burgermilieu, daarnaast krijgen ze een bijzondere militaire zorgopleiding. Deze opleiding, die specifieke taken aanleert en inoefent, vraagt unieke regels en wetgeving om dit in alle veiligheid te kunnen doen en om niet in een juridisch niemandsland terecht te komen.
Groep vertegenwoordigen
Uiteraard zijn er militaire verpleegkundigen lid of actief binnen de beroepsverenigingen. Toch wordt het specifieke metier te weinig als geheel vertegenwoordigd. Dat wil defensie anders zien. Een belangrijk element is dat militaire verpleegkundigen binnen 1 van de laatste echt federale organisaties werken. Er gelden voor veel elementen eigen regels, waar de taalrol ondergeschikt is aan de werking. Daarom is het essentieel om als specifieke groep deel uit te maken van een organisatie waar a priori de keuze van taalrol of eventueel specialisme niet nodig is.
Omwille van bovenstaande redenen vraagt defensie of de AUVB in overweging wil nemen om ook de ‘militaire verpleegkundigen’ een plaats te geven binnen hun structuur en toe te laten dat de deze groep vertegenwoordigd is en advies kan geven over zaken die voor hen; en ook voor de Belgische samenleving, belangrijk zijn.
Dit is in overeenstemming met de doelstellingen van de AUVB zoals vermeld in de statuten 2022 om alle beoefenaars van de verpleegkunde en van de uitoefening van dit beroep, zoals bedoeld in ‘Hoofdstuk 4- De uitoefening van de verpleegkunde’ van de gecoördineerde Wet van 10 mei 2015 betreffende de uitoefening van de gezondheidszorgberoepen te vertegenwoordigen en te verdedigen, en dit zowel vanuit hun professionele belangen als vanuit het belang van de hen toevertrouwde patiënten.