Studiedag Ethiek

Vorig jaar hebben we met de Werkgroep Praktische Ethiek een positieve en enthousiasmerende noot willen brengen na twee jaar van covid-ellende. Wij hoopten, zoals velen trouwens, dat de zorg met een nieuw en fris elan de toekomst tegemoet zou kunnen zien. 

Maar…daar zijn we nog lang niet. De barometer dreigt meer in de richting van onweer en storm op te schuiven! Als werkgroep die zich inzet voor ethiek op de werkvloer maken we ons terecht zorgen: demotivatie en ontgoocheling hebben zich op vele plaatsen op de werkvloer geïnstalleerd. Wij blijven verder constructief zoekend….

Als thema kozen we dit werkjaar de schaarste en legden we de relatie met ethiek. Hoe verhoudt zich ethiek met de realiteit van de schaarste: 

- Aan middelen

- Aan mensen

- …aan motivatie en “drive”?

Ook gedurende onze ethiekdag zal de schaarste centraal komen te staan. Als ethici willen wij trouwens niet weg kijken. Het programma van de dag omvat daarom twee grote delen.

In de voormiddag laten we enkele mensen aan het woord die het thema vanuit een meer theoretische achtergrond zullen benaderen.

We starten met een stand van zaken die gebracht wordt door een socioloog, expert in alles wat te maken heeft met de arbeidsmarkt ook in de zorg.

We gaan ook dieper in op het begrip schaarste. Is dit wel het juiste en precieze “benoemen” van het probleem of spreken we beter van beperking?

Gedurende covid kregen zorgverleners richtlijnen van de overheid die een diepgaande invloed gehad hebben op hun praktijk en werk. Hoe kijken wij daarop terug? Kunnen we er in de toekomst voor zorgen dat dit niet meer hoeft te gebeuren? Hoe wapenen we ons het best tegen een eventuele pandemie en tekorten aan mensen?

Dit zijn allemaal thema’s met een duidelijke en diepe ethische bodem.

In de namiddag gaan we dan meer de praktische toer op met getuigenissen, positieve en constructieve interactieve sessies, maar ook workshops die de deelnemers gaan toelaten om de motivatie van ons allen hoog te houden.

Met dit programma willen we tegemoet komen aan de vele vragen die de mensen vandaag zich stellen over hun beroep en de zin ervan. Hoe bewaken zij de grenzen (en dus ook de beperktheden) van hun kunnen en kennen in deze tijden waar wij allen de indruk krijgen dat deze grenzen niet meer bestaan.